Categorie: Rare verhalen met een hoog waarheidsgehalte
-
Roze koeken goodbye
Mijn dochter Rosie – die voor m’n gevoel vorige week nog in haar Maxi Cosi lag – en ik staan samen aan het aanrecht. Ze is vier geworden en trakteert morgen zelfgemaakte roze koeken op het kinderdagverblijf. ‘Heb je zin in je feestje, moppie?’ vraag ik. Ze lacht, springt, valt bijna van haar stoel en…
-
Red de wereld met vleesvervangers
Een smoezelige backstage van een literair evenement op een regenachtige zondagmiddag in 2016. Biertjes tussen blocnotes op tafel. Zes schrijvers, waaronder ikzelf en mijn gekke verloofde zijn aan het ouwehoeren voordat we onze stukjes voordragen op het podium. Het gesprek gaat – heel rock & roll – over vleesvervangers. Ik voel me een beetje ongemakkelijk,…
-
Hulde aan de smerige ouder!
Mensen die kinderen hebben, zijn ‘grote mensen’. Verantwoordelijke mensen. Dat heb ik gezien bij vriendinnen, neven, nichten, mijn zus, op Instagram. Zehebben goede gordijnen en schone vloeren. Ze leven in opgeruimde en onbekruimelde woonkamers. De kleren van hun kinderen liggen netjes opgevouwen in commodes die niet zijn besmeurd met poeprestjes. Van nature ben ik ongeorganiseerd,…
-
Ligakruimels en kinderkots
Het was de verjaardag van mijn neefje, er was slagroomtaart en wijn en ik vond het gezellig. Tot ik het hoorde. ‘Ik kan het me helemaal niet voorstellen dat ik ooit zonder kinderen heb kúnnen leven.’ Het was een vriendin van een vriendin. Ze glimlachte er liefdevol bij en ik tuurde in mijn lege wijnglas.…
-
Twee
‘En, willen we nog een kind?’ vraag ik mijn taalnazi.Het is 21 januari 2020, we hebben de eerste verjaardag van onze dochter gevierd, en ze ligt net op bed. We hebben met elkaar afgesproken dat we ‘het gesprek’ in ieder geval zouden uitstellen tot ze een jaar zou zijn.‘Wat wil jij?’ vraagt hij.We kijken naar…
-
Zussen
Op een grindpad ergens op een camping in Brabant liepen dertig jaar geleden twee meisjes. De ene was vijf jaar, de andere was tien. Die van vijf had twee vlechtjes in haar haren en sleepte een geel eendje achter zich aan. Het meisje van tien had bruine knieën van het spelen en sleepte haar zusje…
-
Oxytocine
Na de geboorte van Rosie zweefde ik. Ik had een megagoede bevalling gehad, Rosie zelf was groot en gezond, mijn taalnazi was drie weken vrij en een goede vriendin gaf ons het perfecte kraamcadeau: twee tassen vol boodschappen zodat we de eerste week niet eens het huis uit hoefden. Het was goed. Ook wel belangrijk…
Lianne Collignon 